ฟิล์มที่บริโภคได้ (edible film) คือ ฟิล์มที่ใช้เป็นส่วนประกอบของอาหาร ใช้เพื่อเคลือบหรือห่อหุ้มอาหารโดยตรง หรือเคลือบบรรจุภัณฑ์ชั้นใน (primary packaging) เช่น กระดาษ ฟิล์มพลาสติก ที่สัมผัสกับอาหาร

วัตถุประสงค์ของการใช้ฟิล์มหุ้มอาหาร

เพื่อลดการสูญเสียความชื้น ลดปฏิกิริยากับออกซิเจน ลดอัตราการหายใจของผักและผลไม้

ผลิตได้จากวัตถุหลายชนิด ได้แก่

• ฟิล์มจากคาร์โบไฮเดรต เช่น สตาร์ซ (starch) ได้แก่ แป้งข้าวเจ้า แป้งมันสำปะหลัง สตาร์ชดัดแปร (modified starch) เพกทิน (pectin)
• ฟิล์มจากโปรตีน ซึ่งการเกิดฟิล์มเป็นสมบัติเชิงหน้าที่ของโปรตีน (functional properties of protein) ได้แก่ คอลลาเจน ฟิล์มจากน้ำนม ฟองเต้าหู้

References

• Tassavil, P., Kerdchoechen, O., and Laohakunjit, N. Properties of Biopolymer Composite Films from Starch and Pectin. Agricultural Sci. J. 41 (3/1) (Suppl.) : 597-600 (2010)
• Extending Shelf-life and Quality of Minimally Processed Durians (Durio zibethinus L.) with Edible Coatings. Agricultural Sci. J. 40 : 1 (Suppl.) : 257-260 (2009)