อัลมอนต์ (almond) มีชื่อวิทยาศาตร์คือ Prunus amygdalus เป็นนัทจากไม้ยื้นต้น (tree nut) ซึ่งลักษณะผลจัดอยู่ในกล่ม ดรูบ (drupe) หรือ stone fruit ซึ่งเมล็ดมีเปลือกแข็ง ส่วนที่ใช้รับประทานคือเนื้อในเมล็ด แหล่งเพาะปลูกสำคัญ คือสหรัฐอเมริกา และสเปน
อัลมอนด์ มีสองชนิด คือ
1. สวีทอัลมอนด์ (sweet almond) มีดอกสีขาว มีเมล็ดค่อนข้างยาว เป็นชนิดนำมารับประทาน น้ำมันจากสวีทอัลมอนด์ จะให้
น้ำมันอัลมอนด์ (almond oil) เป็นน้ำมันพืชที่ใช้ปรุงอาหาร มีความปลอดภัยในการบริโภค กรดไขมัน (fatty acid) ที่เป็นองค์ประกอบสำคัญคือ คือกรดโอเลอิก (oleic acid) และกรดลิโนเลอิก (linoleic acid) มี วิตามิน A, B1, B2, B6 และวิตามิน E และแร่ธาตุ และใช้ในอุตสาหกรรมเครื่องสำอาง
2. บิทเทอร์อัลมอนด์ (bitter almond) มีดอกสีชมพู มีเมล็ดที่แป้นและสั้นกว่าสวีทอัลมอนด์ น้ำมันจากต้นบิทเทอร์อัลมอนด์ มีรสขม มีสารพิษไซยาไนด์ (cyanide) ที่เป็นอันตรายทางเคมี (chemical hazard) ตามธรรมชาติ ซึ่งต้องกำจัดออกก่อนนำไปใช้ น้ำมันบิทเทอร์อัลมอนด์เป็นของเหลวไม่มีสีจนถึงสีเหลืองอ่อน มีส่วนประกอบหลักคือ น้ำมันหอมระเหย (essential oil) ที่ให้กลิ่นหอม ใช้ปรุงแต่งรสอาหาร (flavoring agent) มีกลิ่นอัลมอนด์ มีสมบัติในการช่วยให้ผ่อนคลาย
