กล้วยน้ำว้า (Kluai Nam Wa) มีชื่อสามัญ Pisang Awak ชื่อพ้อง กล้วยน้ำว้าเหลือง กล้วยใต้ กล้วยอ่อง ชื่อวิทยาศาสตร์ Musa (ABB group) กล้วยน้ำว้าจัดเป็นพืชเศรษฐกิจชนิดหนึ่งของประเทศไทย สามารถปลูกและดูแลรักษาได้ง่าย มีการปลูกกล้วยน้ำว้าเป็นการค้าทั่วไปในภาค ทุกภาคของประเทศ ลักษณะทั่วไป ต้น ลำต้นสูงไม่เกิน 3.5 เมตร เส้นผ่านศูนย์กลาง 15 เซนติเมตร กาบลำต้นด้านนอกมีสีเขียวอ่อน มีประดำบ้างเล็กน้อย ใบ ก้านใบมีร่องค่อนข้างแคบ เส้นกลางใบสีเขียว ดอก ก้านช่อดอกไม่มีขน ปลีรูปไข่ค่อนข้างป้อม ปลายป้าน ด้านนอกสีแดงอมม่วงมีนวลหนา ด้านในมีสีแดงเข้ม ผล เครือหนึ่งมีประมาณ 7-10 หวี หวีหนึ่ง มี 10-16 ผล ก้านผลยาว เปลือกหนา สุกมีสีเหลืองเนื้อสีขาว รสหวาน ไส้กลางมีสีเหลือง ชมพูหรือขาว ทำให้แบ่งออกเป็นกล้วยน้ำว้าเหลือง กล้วยน้ำว้าแดง และกล้วยน้ำว้าขาว

ประโยชน์ของกล้วยน้ำว้า

เนื้อกล้วยน้ำว้ามีคุณค่าทางโภชนาการสูง กล้วยน้ำว้าเมื่อเปรียบเทียบกับกล้วยหอมและกล้วยไข่ กล้วยน้ำว้าจะให้พลังงานมากที่สุด กล้วยน้ำว้าห่ามและสุกมีธาตุเหล็กในปริมาณสูงช่วยสร้างเม็ดเลือดแดงป้องกันโรคโลหิตจาง มีแคลเซียม ฟอสฟอรัส และวิตามินซีช่วยบำรุงกระดูก ฟัน และเหงือกให้แข็งแรง ช่วยให้ผิวพรรณดี มีบีตา-แคโรทีน ไนอะซิน และเส้นใยอาหาร ช่วยระบบขับถ่าย กล้วยน้ำว้าดิบและห่ามมีสารแทนนิน มีรสฝาด มีฤทธิ์ช่วยสมานและรักษาอาการท้องเสียที่ไม่รุนแรงได้

การแปรรูปกล้วยน้ำว้า

กล้วยน้ำว้าสุกใช้เป็นอาหาร เด็กอ่อน รับประทานผลสด และสามารถทำเป็นอาหารทั้งคาวและหวานได้หลากหลายชนิด เช่น แกงกล้วย ขนมกล้วย กล้วยทอด กล้วยบวดชี กล้วยตาก กล้วยฉาบ และกล้วยกวน โดยกล้วยตากจัดเป็นสินค้าที่มีการส่งออกไปจำหน่ายยังต่างประเทศ กล้วยที่นำมาแปรรูปเป็นกล้วยฉาบหรือ กล้วยทอดเนย ในระดับอุตสาหกรรมใช้กล้วยที่มีระยะการสุกประมาณ 80 เปอร์เซ็นต์ของผล