แมลงที่กินได้หมายถึงแมลงที่นำมาใช้บริโภคเป็นอาหารของมนุษย์ การนำแมลงมาเป็นอาหารเกิดขึ้นมาช้านานแล้วทั้งในประเทศไทยและต่างประเทศ มีหลายประเทศนิยมบริโภคแมลง เช่น ชาวพื้นเมืองของออสเตรเลียกินหนอนบางชนิด ชาวเกาะนิวกินีกินจั้กจั่น ชาวเกาหลีกินตั๊กแตน รวมถึงประเทศอื่นๆ ในเอเชียและแถบอัฟริกา

แมลงที่คนไทยส่วนใหญ่รู้จักและนำมารับประทานบ่อยๆ ได้แก่ แมลงกินูน (จินูน) แมลงกุดจี่ แมลงดานา ตัวอ่อนผึ้ง มดแดง ตัวอ่อนของต่อ จิ้งโกร่ง จิ้งหรีด ตั๊กแตน แมลงกระชอน แมลงเหนียง แมลงตับเต่า (ด้วงติ่ง) แมลงมัน แมลงเม่า แมลงค่อมทอง หนอนและดักแด้ไหม แมลงที่พบมากในภาคเหนือ คือหนอนไม้ไผ่ ต่อหลุม จิ้งโกรง และดักแด้ไหม ส่วนภาคตะวันออกเฉียงเหนือแมลงที่พบมากคือ ตั๊กแตน จิ้งโกร่ง แมลงกุดจี่ แมลงกินูน และไข่มดแดง วิธีนำมาบริโภคคือการทอด (frying) ปิ้ง ย่าง คั่ว หมก อ่อม แกง ยำ ตำน้ำพริก ตลอดจนนำมาแปรรูปเพื่อเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป เช่น ทอดกรอบบรรจุกระป๋อง (canning)

แมลงแต่ละชนิดมีคุณค่าทางโภชนาการสูงโดยเฉพาะ โปรตีน และ ไขมัน

• แมงดานา (Giant Water Beetle) มีโปรตีน 19.8 กรัม ไขมัน 8.3 กรัม แคลเซียม 43.5 มิลลิกรัม เหล็ก 13.0 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม
• ตั๊กแตนตัวเล็ก (Small Grasshopper) มีโปรตีน 20.6 กรัม ไขมัน 6.1 กรัม แคลเซียม 35.2 มิลลิ กรัม และธาตุเหล็ก 5.0 มิลลิกรัมต่อ
  100 กรัม
• จิ้งหรีด (Cricket) มีโปรตีน 12.9 กรัม ไขมัน 5.5 กรัม แคลเซียม 75.8 มิลลิกรัม และธาตุเหล็ก 9.5 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม

เมื่อนำแมลงมาคั่วหรือทอด ปริมาณของสารอาหารบางอย่างจะเพิ่มขึ้น เช่น

• ตั๊กแตนปาทังก้าทอด 100 กรัม มีพลังงาน 476 กิโลแคลอรี โปรตีน 39.8 กรัม ไขมัน 31.4 กรัม
• แมลงมันคั่ว 100 กรัม มีพลังงาน 330 กิโลแคลอรี โปรตีน 24.1 กรัม ไขมัน 22.0 กรัม  เป็นต้น