การวัดความดัน (pressure measurement) เป็นการวัดค่าอัตราส่วนระหว่างขนาดของแรง (F) ที่กระทำในทิศทางตั้งฉากกับพื้นที่ (A) ใด ๆ โดยความดัน (pressure) มีหน่วยเป็นนิวตันต่อตารางเมตร (N/m²) หรือ ปาสคัล (Pa)

การเลือกใช้เครื่องมือวัดความดันควรคำนึงถึง 1) ย่านความดัน (range) 2) ชนิดหรือรูปแบบของความดันแบ่งออกเป็น 4 ชนิด ดังนี้ ความดันสัมบูรณ์ (absolute pressure) ความดันเกจ (gauge pressure) ความดันแตกต่างหรือความดันดิฟเฟอเรนเชียล (differential pressure) และความดันต่ำกว่าบรรยากาศหรือสุญญากาศ (vacuum)  3) ชนิดและคุณสมบัติของตัวกลางที่ทำหน้าที่ส่งผ่านแรงดันอาจอยู่ในสถานะก๊าซหรือของเหลว โดยการพิจารณาคุณลักษณะของตัวกลางนั้น ๆ เช่น ความบริสุทธิ์ของของไหล การมีสารแขวนลอยปะปน การทำปฏิกิริยา และการกัดกร่อน เป็นต้น

การวัดความดันด้วยเครื่องมือวัดแบ่งตามหลักการทำงานเป็น 2 กลุ่ม คือ

• กลุ่มที่ทำงานโดยอาศัยหลักการเปลี่ยนแปลงทางกล เช่น บารอมิเตอร์ (barometer) มาโนมิเตอร์ (manometer) บูร์ดอง (bourdon guage) ไดอะแฟรม (diaphragm) และเบลโลว์ (bellow) เป็นต้น
• กลุ่มที่ทำงานโดยอาศัยหลักการทางไฟฟ้าร่วมกับทางกล สัญญาณทางด้านเอาต์พุตที่ได้เป็นสัญญาณทางไฟฟ้า เช่น ทรานสดิวเซอร์วัดความดันชนิดเปลี่ยนค่าความจุ  ทรานสดิวเซอร์วัดความดันชนิดเปลี่ยนค่าความเหนี่ยวนำ และทรานสดิวเซอร์วัดความดันชนิดเปลี่ยนค่าความต้านทานหรือชนิดสเตรนเกจเป็นต้น

การวัดความดันสามารถนำไปใช้วัดค่าตัวแปรอื่นได้ เช่น

• การวัดอัตราการไหล (flow measurement) ด้วยแผ่นออริฟิส (orifice plate) ซึ่งทำงานโดยอาศัยหลักการวัดค่าความดันแตกต่าง (differential pressure)
• การวัดระดับ (level measurement) ของเหลวในภาชนะโดยใช้หลักการวัดความดันสถิต (static head) และ
• การวัดอุณหภูมิ (temperature measurement) ด้วยเทอร์โมมิเตอร์ชนิดเปลี่ยนการขยายตัวเป็นความดัน (pressure thermometer) เป็นต้น

ที่มา: การวัดและเครื่องมือวัด ประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรมอาหาร (นวภัทรา และ ทวีพล , 2555)